Να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά...
Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
Από μικροί μαθαίνουμε να χάνουμε
η απώλεια θα μπορούσε να 'ναι κούνια μας
δε μπορείς να τα ΄χεις όλα
πρώτη φράση που μαθαίνουμε
Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ' αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
και έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε
Και τα χρόνια περνάνε
κι ό,τι τρώμε κερνάμε
δίνουμε ό,τι αποκτάμε
ώσπου κάτι τελειώνει
Και οι άνθρωποι φεύγουν
κι εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι
Μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα
Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα...
η απώλεια θα μπορούσε να 'ναι κούνια μας
δε μπορείς να τα ΄χεις όλα
πρώτη φράση που μαθαίνουμε
Από μικροί πρέπει να μοιραζόμαστε
τα γλυκά και τα παιχνίδια με τ' αδέρφια μας
μάθε πλέον να μοιράζεσαι
και έτσι δίνουμε ό,τι παίρνουμε
Και τα χρόνια περνάνε
κι ό,τι τρώμε κερνάμε
δίνουμε ό,τι αποκτάμε
ώσπου κάτι τελειώνει
Και οι άνθρωποι φεύγουν
κι εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι
Μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα
Η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα...
Αυτές τις μέρες με έχει πιάσει ένα απίστευτο άγχος...
Είναι και το πτυχίο στη μέση...
Βέβαια... πρέπει να το πάρουμε κι αυτό...
Το πρώτο μάθημα δεν είχε και μεγάλη επιτυχία...
Άντε να δούμε το επόμενο...
Σίγουρα πάντως δεν το παίρνω τον Σεπτέμβριο...
Πφφφφ...
Κρίμα...
Και με έχει πιάσει μια μελαγχολία απίστευτη...
Κλασσικά... μου λείπεις...
Αυτή η αίσθηση έχει γίνει ένα με το πετσί μου...
Σε είδα ξανά στον ύπνο μου...
Για να είσαι ακόμη στα όνειρά μου σίγουρα δεν έχεις φύγει απ'την καρδιά μου...
Αλλά γιατί να το νιώθω μόνο εγώ...
Γιατί ρε γαμώτο...
Καλοκαίριασε κιόλας για τα καλά...
Οπότε κάθομαι τα βράδια στην ταράτσα και αναπόφευκτα πέφτει το βλέμμα μου στο φεγγάρι...
Το ίδιο λάθος έκανα κι απόψε...
Κοίταξα το φεγγάρι που το φως του καθρεφτιζόταν στα νερό της θάλασσας...
Τόσο μαγική εικόνα...
Δεν την έχω δει πολλές φορές...
Κάθε φορά που το κοιτάω και πάλι χωρίς να το πολύ σκεφτώ κάνεις την εμφάνισή σου μέσα στο μυαλό μου...
Κάθε φορά μαζί με το φεγγάρι είσαι κι εσύ εκεί...
Να μου βάζεις απ'το
τηλέφωνο να ακούω το "σμαράγδια και ρουμπίνια", το "Je t'aime" και ένα
υπέροχο του Ψαραντώνη που δεν μπόρεσα να το ξανακούσω γιατί δε μου είπες
το όνομά του...
Θυμάσαι τότε που το κοιτούσαμε μαζί;
Να μου πεις πάει καιρός, μπορεί και να μη θυμάσαι...
Ξέρεις σκεφτόμουν να κάνω ένα μικρό φεγγαράκι tattoo, 2-3 "φλούδες" στο μέγεθος...
Αλλά θα είναι μεγάλος ο πόνος στην καρδιά μου και δε θα μπορώ να το κοιτάω γιατί θα μου θυμίζει εσένα...
Οπότε...
Λες όντως να ψηλώνει η καρδιά όταν πονάει;
Ε τουλάχιστον τόσος πόνος να βγάζει κάπου...
Τ'ακούς μικρή μου καρδιά;
Μη σε τρομάζει αυτός ο πόνος...
Σε φιλώ...
