Δευτέρα 29 Ιουλίου 2013

Όταν τα όνειρα γίνονται

                                                   


             

Όταν τα όνειρα γίνονται





Στην κλεψύδρα της νύχτας κόκκοι άμμου Η σιωπή των άστρων Και στα κάστρα της ακοής Θεέ μου πως ακούγεταιΤο κατρακύλισμα των ψυχών Όταν τα όνειρα γίνονταιΤρόπαια σε βέβηλα χέρια. 

Και η μοίρα των ανθρώπων Κουβάρι που πάντα θα ξετυλίγεται Κάτω από την βροχή των άστρων Όταν οι άπιστοι έντρομοι θα ανακαλύπτουν Πως ήταν πιο πιστοί από τους πιστούς Και στις εκκλησιές του πόθου Τα εξαπτέρυγα θα ψάχνουν Για να κερδίσουν στον έρωτα. 

Και στα σιταροχώραφα του καλοκαιριού Σγουρόμαλλα αγόρια και κορίτσια Που έχουν τον ήλιο για φίλο Στον έρωτα πάντα θα προσφέρουν για θυσία Τους χτύπους της καρδιάς τους και με τα λόγια του έρωτα Τρυφερά θα γνέθουν το κουκούλι για να φυλάξουν την φωτιά μιας στιγμής.

Βάσω  Μπρατάκη

Από την ποιητική συλλογή "ΝΥΧΤΑ ΗΝΙΟΧΟΣ " εκδόσεις  ΔΩΔΩΝΗ 


When dreams become


In the hourglass of night
Grains of sand
The silence of the stars
And in the castles of hearing
God! What a sound
By the slump of souls
When dreams become
Trophies in sulphurous hands.

And peoples destiny
A skein that will always unravel
Under the stars’ rain
When the perfidious discover
Themselves being more faithful
Than the believers
And seek for the cherubim 
In the churches of Lust
To merit in Love.

And in the wheatfields of summer
Curly-haired boys and girls,
Friends of the Sun,
Will always offer their heartbeats
As sacrifice
And will spin the cocoon gently
With the words of love
To cherish a moment’s fire.
  





lyrics :Vaso Brataki
translated by Xaris Paraskevopoulou

Πέμπτη 11 Ιουλίου 2013

Κάτσε στη γωνίτσα σου







Κάτσε στη γωνίτσα σου, Μαρία. Σώπαινε! 
Αύριο που θα μιλάνε οι θεριστές κοίτα τον ήλιο. 
Στείλε ένα χάδι στα σύννεφα κι απομακρύνσου. 
Δικαίωμα να μιλούν μόνο αθώοι. Εσύ σώπαινε…

Τα σωθικά σου για μαξιλάρι που κραυγάζουν.
Τις τύψεις σου για προσκεφάλι κράτα μόνο,
για όσα έμαθες και τόσο δειλά τα έσπειρες 
μα δεν τα πότισες, μην τύχει και θεριέψουν. 

Άλλωστε, κοινή αλήθεια: 
Οι τύραννοι τους θεριστές θερίζουν. 
- mips -

Τετάρτη 10 Ιουλίου 2013

Είναι κάτι στιγμές

Είναι κάτι στιγμές.




Είναι κάτι στιγμές που σε βρίσκουν τις νύχτες
όλα στέκουν και λες πως σταθήκαν κι οι δείχτες
κι αν οι ώρες χτυπούν σαν σφυριά σε αμόνια
οι στιγμές δεν περνούν μα κρατάνε αιώνια.

Αναμνήσεις παλιές σαν τις φλόγες σε καίνε
σε κυκλώνουν σκιές κι όλα γύρω σου φταίνε
σου μιλάνε φωνές με παράξενες λέξεις
είναι κάτι στιγμές που ρωτάς αν θ' αντέξεις.
 
Είναι κάτι στιγμές που σου πνίγουν τα στήθια
θέλεις χίλιες φορές να φωνάξεις βοήθεια
σ' ένα κλάμα σκληρό να ξεσπάσεις να βρίσεις
ή να πεις σ' αγαπώ μα σε ποιόν να μιλήσεις.

Είναι κάτι στιγμές που δεν έχεις κουράγιο
σε τσακίζει το χτες σε φοβίζει το αύριο
τώρα λες θα χαθώ κι ανάσα σου παύει
κι είσαι σ' ένα βυθό βουλιαγμένο καράβι.
Είναι κάτι στιγμές.
Στο κενό περπατάς τρέχει γύρω σου κόσμος
σε κοιτούν τους κοιτάς δεν σε βλέπουνε όμως
δεν υπάρχουν χαρές οι ελπίδες τελειώνουν
είναι κάτι στιγμές που χτυπούν και σε λιώνουν

Είναι κάτι στιγμές που σου πνίγουν τα στήθια
θέλεις χίλιες φορές να φωνάξεις βοήθεια
σ' ένα κλάμα σκληρό να ξεσπάσεις να βρίσεις
ή να πεις σ' αγαπώ μα σε ποιόν να μιλήσεις.
Είναι κάτι στιγμές.
Στίχοι: Γιάννης Καλαμίτσης
Μουσική: Τάκης Μπουγάς
Πρώτη εκτέλεση: Κώστας Καράλης

Σ’ εχω ανάγκη, σ’ αγαπώ


Κωστας Μαρτάκης

Video: Κώστας Μαρτάκης – Σ’ εχω ανάγκη, σ’ αγαπώ

Ο Κώστας Μαρτάκης μας παρουσιάζει άλλη μια επιτυχία απο τον δίσκο του Ένταση.
Μετά τις μεγάλες επιτυχίες “Άγριες Διαθέσεις”,  ”Η αγκαλιά μου”,  ”Ένταση”  το νέο του single είναι το ερωτικό τραγούδι “Σ‘ εχω ανάγκη, σ’ αγαπώ“.  Η μουσική είναι του Μάριου Ψιμόπουλου και οι στίχοι της Βίκυς Γεροθόδωρου. Πρόκειται για ένα τραγούδι που μας προκαλεί έντονα συναισθήματα και παρουσιάζει την ερμηνευτική πλευρά του Κώστα Μαρτάκη. Η παραγωγή του τραγουδιού έγινε από τον Μάριο Ψιμόπουλο και τον Alex Leon.  H σκηνοθεσία του βίντεο κλιπ έγινε από τον Κωνσταντίνο Ρήγο.
Το “Σ’ εχω ανάγκη, σ’ αγαπώ” είναι το τραγούδι που θα συνοδεύσει τα καλοκαιρινά ερωτικά μας βράδια.

Ιλαρίε Βορόνκα:

 Ιλαρίε Βορόνκα: Εκεί στη Νήσο Φάντασμα θα 'ρθώ με όργανα μουσικής και πλήρης ημερών.

Αιμορραγία, μεταρσίωση

Κοντά στα δάκρυά σας, αδυσώπητοι άνθρωποι,
κοντά στους αετούς σας, που εποφθαλμιούν πνεύμονες
και σε βουνά συγκλίνοντα, ανάμεσα, ο ίσκιος μου
την πεινασμένη πάλη να προσέχει.

Κι' αν ως τα σωθικά μου μ' ερευνήσετε,
όπως ένα βιολί για να βγει ο ήχος του
ή για ξερίζωμα ειδώλου έναν καθρέφτη,
ποτέ σας τ' όραμα που κρύβω δε θα δείτε.

Απ' το πρωί που ανοίγει μια αρτηρία
μέσ' στην ομίχλη που εισχωρεί στα εργαστήρια,
στη σάρκα μου η ψυχή, σφιχτά πιασμένη,
βουβαίνει, γδέρνεται και σπαρταρά για να γλυτώσει.

Και σεις που τρώγεστε και τρώτε και το χιόνι
σαν τα σκυλιά ελκήθρων μέσ' στη θύελλα,
δήμιοι και αδερφοί μου, είμαι μαζί σας,
χωρίς να ξέρω τι μου χώνετε στην πλάτη.

μετάφραση: Κώστας Ασημακόπουλος