Πέμπτη 23 Ιανουαρίου 2014

on't be ashamed to cry, let me see you through, Cause I've seen the dark side too...

Don't be ashamed to cry, let me see you through, Cause I've seen the dark side too...

"Δεν υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ γυναικείες Φιλίες, ΤΕΛΟΣ" φώναξε με στόμφο ο συγκάτοικος μου σε κάποια σκηνή ενός σήριαλ...

Και ο Στόμφος δεν ήταν για το " Δεν υπάρχουν ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ γυναικείες Φιλίες "... όσο για το ΤΕΛΟΣ... που δεν ήταν απλά συμπερασματικό... αλλά ήχησε σαν Βουλοκέρι !!!

Τον λέω συχνά "Απόλυτο"... και ιδίως όταν σηκώνει με Σιγουριά τα φρύδια και στραβώνει το στόμα αλλά πως ρε πούστη μου πέφτει Μέσα ???

"Από ποιον περιμένεις, από Αυτόν ??? Σιγά ρε Μαλάκα μην σε βοηθήσει... Αυτός σε βλέπει Ανταγωνιστικά"..... ή "Σ' έγραψε αυτή Μαλάκαααα, την Πάρτη της κοιτάει, σιγά μην σου στείλει μήνυμα ή σε πάρει τηλέφωνο"....

Και το κακό είναι ότι τον Πιστεύω (τις περισσότερες φορές) όταν τα λέει, αλλά ΔΕΝ ΘΕΛΩ να τον Πιστέψω, γιατί ο Μαλάκας, παρόλα που Σαραντάρησα... Πιστεύω στην Φιλία... ή μάλλονΘΕΛΩ να πιστεύω !!!


Πριν μερικά χρόνια έβαλα ένα Δίλημμα (κλικ) στο Εαυτό μου ..... ή θα πάψεις να πιστεύεις στην Φιλία... ή θα Ματώσεις...

και βέβαια Διάλεξα το γνώριμο Δεύτερο.... που το είχα άλλωστε Συνηθίσει...

Πληγές, Αμυχές, μόνιμα και βαθιά Τραύματά.... Ευτυχίας και Ικανοποίησης....

Ένας ΦΙΛΟΣ μου, έλεγε μεταξύ αστείου και σοβαρού μερικά χρόνια μετά την γνωριμία μας.... Φίλοι ??? Τι Φίλοι ??? Να περάσουν 50 χρόνια και βλέπουμε.... Εκεί μετράει η Φιλία. Εκεί θα δεις ποιος είναι ο Πραγματικός Φίλος...

Και Δυστυχώς έχει και Αυτός δίκιο... και Ευτυχώς μετά από 20 χρόνια ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΦΙΛΟΣ ( ο μαναδικός)...

Ακούω συνέχεια.... ε, μπορούμε να μείνουμε απλά Φίλοι και τα παίρνω. Τι είναι η Φιλία για να συνδυάζεται με το Απλά ??? Απλή και Εύκολη ??? Όχι... είναι Σύνθετη και Υπερβολικά Δύσκολη....

Πρέπει να προσπαθήσεις Πολύ.... να κάνεις πέρα Εγωισμούς Γυναικείους ή Αντρικούς, να σηκώσεις ο Τηλέφωνο όταν το Αισθανθείς (το αντίθετο γίνεται), και να πεις αυτό που Πραγματικά Αισθάνεσαι... και όχι αυτό που θα σε κάνει πιο Εγωιστή...

Να μην προσβάλλεις, να μην θίγεις, κι το Δυσκολότερο .... να Απλώνεις το Χέρι... όταν Μπορείς.... γιατί θα το ζητήσεις όταν Εσύ δεν Θα Μπορείς !!!

Βέβαια είναι και μερικοί που δεν το Ζητάνε ποτέ.... γιατί υπάρχουν μερικοί (ελάχιστοι θα έλεγα) που το Απλώνουν πριν τους το Ζητηθεί... Αλλά μιλάμε για Απειροελάχιστες περιπτώσεις ....

Υπάρχει λοιπόν Φιλία μεταξύ γυναικών ??? Μεταξύ αντρών ??? Μεταξύ Άντρα και Γυναίκας ??? (Εδώ να δεις δυσκολίες και βουνά που πρέπει να υπερβείς, γιατί πρέπει να υπερβείς την Φύση σου)


Θα το Αφήσω αναπάντητο, επισημαίνοντας μόνο ότι Αν Υπάρχει... είναι Από τα Δυσκολότερα Πράγματα ( Αν όχι το πιο Δύσκολο ) που υπάρχει στην Ζωή.... και όχι όπως το έχουν ευτελίσει έτσι ....

Και ξέρω ότι φαίνομαι Παράλογος, φαίνομαι Εγωιστής, φαίνομαι Ακραίος... αλλά όλα αυτά τα κάνω για να μην Φαίνομαι Απλά... αλλά για να ΕΙΜΑΙ ΦΙΛΟΣ !!!


Χάρηκα που το παρακάτω τραγούδι (ένα από τα αγαπημένα μου) μου το έστειλε μια Μικρή, που όταν βγήκε θα ήταν δεν θα ήταν 10 ετών...

Και της έμεινε... το κράτησε... το πρόσφερε.... Κάτι σημαίνει Αυτό !!!

Το λέω λοιπόν για αυτή την Μικρή Κοπελίτσα και για όλες τις Μικρές και Μικρούς .... να Αγαπάνε .... να Ερωτεύονται... και να Απλώνουν το Χέρι... γιατί μόνο έτσι ΙΣΩΣ... γνωρίσουν τηνΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ Φιλία... και θα είναι ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΟΙ !!!

Να ξέρουν όμως ότι θα Πέσουν Μύριες φορές... θα Τραυματιστούν Ανεξίτηλα, θα ραγίσει η Καρδούλα τους... αλλά μόνο έτσι θα Γνωρίσουν τον Έρωτα και την Ζωή.... Μόνο με αυτές τις 2 έννοιες μπορεί να συγκριθεί ή έννοια ΦΙΛΙΑ !!!

Και δεν χρειάζεται να το λένε.... αλλά να το εννοούν και τότε ο Φίλος τους που θα έχει Ανάγκη θα ακούει.....

I'll Stand by You....

Oh, why you look so sad? Tears are in your eyes
Come on and come to me now.
Don't be ashamed to cry, let me see you through
Cause I've seen the dark side too.
When the night falls on you, you don't know what to do,
Nothing you confess could make me love you less
I'll stand by you, I'll stand by you, won't let nobody hurt you,
I'll stand by you.

(Στην Μικρή...)





So, if you're mad get mad, don't hold it all inside,
Come on and talk to me now.
And hey, what you got to hide? I get angry too
But I'm alot like you.
When you're standing at the crossroads, don't know which path to choose,
Let me come along, cause even if your wrong
I'll stand by you, I'll stand by you, won't let nobody hurt you,
I'll stand by you.
Take me into your darkest hour, and I'll never desert you.
I'll stand by you.
And when, when the night falls on you baby, you're feeling all alone,
You won't be on your own, I'll stand by you. I'll stand by you
I'll stand by you, won't let nobody hurt you. I'll stand by you
Take me in into your darkest hour and I'll never desert you
I'll stand by you.

Πόσο πολύ σ' Αγάπησα.... ΠΟΤΕ δεν θα το μάθεις....


Πόσο πολύ σ' Αγάπησα.... ΠΟΤΕ δεν θα το μάθεις....

Τι να πρωτογράψω γι' αυτό το τραγούδι? Τι να πρωτοθυμηθώ? Όταν είχε βγει το 1998, ως μουσική τίτλων για το σήριαλ του Κώστα Κουτσομήτη "Ο μεγάλος Θυμός", είχε κάνει πάταγο. Πόσοι δεν περίμεναv τους τίτλους τέλους, για να ακούσουν αυτό το υπέροχο κομμάτι?

Ο τίτλος "Αγάπη", από την βραχνή και αισθαντική φωνή του Χρήστου Θηβαίου,.... που από τότε έμεινε σε όλους μας, βαθιά χαραγμένη στα μουσικά μονοπάτια του υποσυνειδήτου μας.

Ποιος δεν το λάτρεψε? Ποιος δεν έσταξε έστω και ένα δάκρυ ακούγοντάς το..... θυμίζοντάς του χαμένες Αγάπες, Αγάπες που έσβησαν..... Ανείπωτες Αγάπες ?

Πριν παρουσιάσω τον Εμπνευστή, θα πω και εγώ την δικιά μου Ιστορία. Γιατί έχω και εγώ μεγάλο θέμα με το συγκεκριμένο τραγούδι.



Μάϊος - Αρχές Καλοκαιριού το 1998 στην Αθήνα. Ζούσα έναν έντονο έρωτα τότε. Έληξε γρήγορα.... αλλά έντονο. Τόσο έντονο, που το "Ποίημα" που είχα γράψει γι' αυτήν είχε βγει σε 10 μόλις λεπτά (Αν επισκεφτείτε τη σελίδα με τα "ποιήματα" μου, θα το καταλάβετε από την ημερομηνία. "Ιούνιος 1998").

Το τραγούδι είχε γίνει το "τραγούδι της σχέσης μας", και πολλά τηλεφωνήματα ξεκινούσαν βάζοντας το ακουστικό κοντά στο ηχείο. Ανατριχίλα, έντονος σφυγμός, μάτια υγρά...... είναι τα πρώτα ερεθίσματα που θυμάμαι.

Όπως είπα, έληξε σύντομα. Ούτε δίμηνο. Και από ποιον? Απ' τον συνήθη ύποπτο. Από εμένα !!! (Δεν το λέω για καλό Πιστέψτε με). Για λόγους πολύ περίπλοκους και δύσκολους, που δεν είναι της παρούσης. Η κοπελιά, ως έντονα ερωτευμένη,..... Έ ξ α λ λ η . Σχεδόν με μισούσε.

Έπρεπε όμως μετά από λίγο καιρό να της κάνω ένα τηλέφωνο. Από αυτά τα αμήχανα τηλέφωνα που πρέπει να κανονίσεις κάποιες εκκρεμότητες. Θυμάμαι ότι έτρεμε το χέρι μου από την ένταση, φοβούμενος ότι θα με ειρωνευτεί, ότι μπορεί και να με βρίσει. Θυμωμένη ήταν ! "Ο μεγάλος Θυμός". Τι ειρωνεία...... Η σειρά που αγαπήθηκε τόσο πολύ και από τους δυο μας, και το τραγούδι της έγινε τραγούδι μας, τώρα να σημάνει Τίτλο στην "Σχέση" μας !!!

Δεν ήταν εκεί,.... ακούγεται το μπιμπ του τηλεφωνητή και αμέσως μετά, σε δυνατή ένταση που σχεδόν κάλυπτε το λεκτικό μήνυμα, το " Α γ ά π η ".

Δεν θυμάμαι για πόση ώρα είχα το τηλέφωνο κολλημένο στο αυτί μου? Δεν θυμάμαι πόσες ώρες, μπορεί και μέρες, έκανα να συνέλθω.................


Σήμερα όμως, αυτό το τραγούδι "ανήκει" αποκλειστικά στην Ιφιγένεια Λ. Είναι η Εμπνεύστρια της ανάρτησης, αυτή που άνοιξε το Μέσα της και έβγαλε ένα πολύ Όμορφο και Δυνατό μήνυμα. Σας το παραθέτω ακριβώς έτσι όπως το έλαβα....


"ΜΑΘΑΙΝΩ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΝΑ ΖΩ ΜΑΚΡΥΑ ΣΟΥ...ΣΥΝΗΘΙΖΩ ΤΟ ΘΟΛΟ ΤΟΠΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΣΟΥ...
ΒΛΕΠΩ ΤΗΝ ΕΥΤΥΧΙΑ ΖΩΓΡΑΦΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΣΟΥ ΚΙ ΕΓΩ ΠΟΥΘΕΝΑ...
ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΜΕ ΕΝΙΩΘΕΣ ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΤΟΤΕ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΣ...
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΣΟΥ ΜΙΛΗΣΑ...ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΜΑΘΕΣ...
ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΠΟΥ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΚΛΕΙΔΩΜΕΝΑ....
ΑΥΤΟ ΤΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΚΑΤΕΧΕΙ ΕΝΑ ΠΟΛΥ ΜΕΓΑΛΟ ΚΟΜΜΑΤΙ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΜΟΥ...ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΟ ΜΕΡΟΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ....
ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΟΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΜΟΥ ΔΩΣΕ ΑΞΙΖΟΥΝ ΜΙΑ ΖΩΗ.....




Εγώ απλά ως ο "Δημιουργός", όπως με λέει η φίλη της η Ελένη, πρόσθεσα μια φωτογραφία και χρωμάτισα αυτά που ήχησαν πιο πολύ σε μένα......




Στίχοι: Κατίνα Παΐζη
Μουσική: Βασίλης Δημητρίου
Πρώτη εκτέλεση: Χρήστος Θηβαίος


Πόσο πολύ, πόσο πολύ,
πόσο πολύ σ' αγάπησα
πόσο πολύ σ' αγάπησα
ποτέ δε θα το μάθεις
Απ' τη ζωή, απ' τη ζωή,
απ' τη ζωή μου πέρασες
κι αλάργεψες κι εχάθης
καθώς τα διαβατάρικα
κι αγύριστα πουλιά

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις

Κι αν δεν προσμένεις να με δεις
κι αν δεν προσμένεις να με δεις
Κι εγώ πως θα ξανάρθεις,
εσύ του πρώτου ονείρου μου
γλυκύτατη πνοή

Αιώνια θα το τραγουδώ,
αιώνια θα το τραγουδώ
κι εσύ δε θα το μάθεις,
πως οι στιγμές που μου 'δωσες
αξίζουν μια ζωή

Πόσο πολύ σ' αγάπησα,
ποτέ δε θα το μάθεις