Τ' αστέρι που λαμποκοπά
πλάι με το φεγγάρι
το αγναντεύω με χαρά
σαν έρχεται το βράδυ.
Και του μιλώ και το ρωτώ
που θα' βρω μονοπάτι
αχ να' ρθω πάλι να σε βρω
πάλι γλυκιά μου αγάπη
γιατί κυλά το δάκρυ.
Εκείνο όμως με κοιτά
με φωτεινή ελπίδα
μου ψιθυρίζει
πλάι με το φεγγάρι
το αγναντεύω με χαρά
σαν έρχεται το βράδυ.
Και του μιλώ και το ρωτώ
που θα' βρω μονοπάτι
αχ να' ρθω πάλι να σε βρω
πάλι γλυκιά μου αγάπη
γιατί κυλά το δάκρυ.
Εκείνο όμως με κοιτά
με φωτεινή ελπίδα
μου ψιθυρίζει
Τ' ΑΣΤΕΡΙ
σ' αγαπά
διώξε την καταιγίδα.
διώξε την καταιγίδα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου