διαφορα -ΤΟΛΗΣ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ

Τόλης Νικηφόρου, Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται

Meadow in the Mist

ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται

νάμασταν, λέει, τραγούδι σε παλιό γραμμόφωνο
δέντρο σε καλοκαιρινό ψιλόβροχο
ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεταιή μήπως νάμασταν εκεί ψηλά τα κεραμίδια
πλάι στην καπνοδόχο την ώρα
που όρθιος ξαποσταίνει ο πελαργόςκι ύστερα, λέει, να φύτρωναν κόκκινα
κατακόκκινα φτερά στους ώμους μας
στα μάτια μας
ένας κιτρινισμένος χάρτης για τον ουρανόνα ταξιδέψουμε πέρα απ' τον πόνο και τον θάνατονάμασταν, λέει, με κόκκινα φτερά
ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται

Από τη συλλογή Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται (2002)

[Αναδημοσίευση]

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα - Τόλης Νικηφόρου

Τόλης Νικηφόρου – Μυστικά και θαύματα, 1

Γιάννης Μήτσης & Κώστας Φασουλάς, Τα μυστικά του κόσμου(τραγούδι: Ελευθερία Αρβανιτάκη / δίσκος: Και τα μάτια και η καρδιά (2008))

μυστικά και θαύματα, 1

η μάταιη γνώση θάμπωσε το βλέμμα τους
ψιθύρισε η πνοή του ανέμου
και το ασήμι χαμογέλασε
δειλά στα φύλλα της ελιάς

μ' αυτόν τον τρόπο παίζεται
η τυφλόμυγα του κόσμου

πέρα μακριά, πριν και μετά
μέσα τους ίσως και τριγύρω

το καθετί
ένα τίποτα κι ένα αιώνιο μυστικό
το καθετί
ένα τίποτα και ένα θαύμα
Από τη συλλογή Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται (2002)

Ποιήματα που δημοσίευσα στο παρελθόν από τη συλλογή Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται (2002) του Τόλη Νικηφόρου (κάντε κλικ στον τίτλο τους):

Τόλης Νικηφόρου, Ένα λιβάδι μέσα στην ομίχλη που ονειρεύεται
Τόλης Νικηφόρου, Αδέσποτα
Τόλης Νικηφόρου, Στις κορυφογραμμές του τίποτα
Τόλης Νικηφόρου, Το προαιώνιο ρίγος
Τόλης Νικηφόρου, Το χάραμα δεν έχει μνήμη

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα – Τόλης Νικηφόρου

Κυριακή, 4 Απριλίου 2010

Η ημέρα της Λαμπρής (Διονύσιος Σολωμός)

Η ημέρα της Λαμπρής (Διονύσιος Σολωμός)

Πάσχα των Ελλήνων (Γιώργος Θέμελης & Σταύρος Κουγιουμτζής)

Πάσχα των Ελλήνων

Ποίηση: Γιώργος Θέμελης
Μουσική & διασκευή στίχων: Σταύρος Κουγιουμτζής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Νταλάρας & χορωδία

Πάσχα των Ελλήνων Πάσχα
Πάσχα της αγάπης Πάσχα
Πάσχα των αγγέλων

Ήλιος κι ανατέλλεις
Πάσχα μέγα Πάσχα
ήλιος φωτοδότης
των Ελλήνων Πάσχα

Από το έργο Ηλιοσκόπιο (1973)

Πάσχα των Ελλήνων (Γιώργος Θέμελης & Σταύρος Κουγιουμτζής)

Χριστός Ανέστη! Χρόνια πολλά σε όλους!

Σάββατο, 3 Απριλίου 2010

Τόλης Νικηφόρου, Είμαι όσα μου δόθηκαν

Σταμάτης Κραουνάκης & Κώστας Τριπολίτης, Κόκκινο κουμπί
(τραγούδι: Βίκυ Μοσχολιού / δίσκος: Σκουριασμένα χείλη (1981))

είμαι όσα μου δόθηκαν

είμαι όσα μου δόθηκαν
μια στάλα κόκκινο στο απέραντο του μπλε
ένα ελάχιστο κομμάτι από το τίποτα

ήχους του κάποτε στον άνεμο σκορπίζω
με το δικό μου όνομα
γράφω για τον δικό σας πόνο
που ούτε δικός μου είναι ούτε δικός σας

δεν είμαι εγώ λοιπόν που σας μιλώ
γιατί εγώ είμαι όσα μου δόθηκαν
γιατί εγώ δεν ξέρω καν ποιος είμαι

τώρα απομένει να επιστρέψω
εκεί που κάποτε ξεκίνησα
να επιστρέψω εκεί που οφείλω
το εγώ που είμαι
και που ποτέ δεν γνώρισα
Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999)

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα - Τόλης Νικηφόρου

Τόλης Νικηφόρου, Εδώ τελειώνει αυτό το παραμύθι

Μάνος Λοΐζος, Καλημέρα ήλιε
(τραγούδι: Κώστας Σμοκοβίτης & Αλέκα Αλιμπέρτη / δίσκος: Καλημέρα ήλιε (1973))

εδώ τελειώνει αυτό το παραμύθι

μια φορά κι έναν καιρό
στα βάθη της ανατολής
ζούσε ένας ήλιος μόνος
σχεδόν παράνομος
με την πυρακτωμένη του καρδιά
προορισμένος ν' ανατέλλει
να φωτίζει
πάντα να βρίσκεται στον ουρανό
και να τα βλέπει όλα

είπε η γιαγιά του κόσμου
γι' ακόμα μια φορά θλιμμένη

εδώ τελειώνει κάπως πρόωρα
αυτό το παραμύθι
ώρα να πάτε για ύπνο

ε, όπως πάντα
ο ήλιος έζησε καλά
κι εμείς βεβαίως καλύτερα

Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999)

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα - Τόλης Νικηφόρου

Παρασκευή, 2 Απριλίου 2010

Τόλης Νικηφόρου, Φόρεσε η απουσία το κενό της πρόσωπο

Γιάννης Χριστοδουλόπουλος & Ελεάνα Βραχάλη, Εγώ για δύο
(τραγούδι: Τάνια Τσανακλίδου / δίσκος: Τάνια Τσανακλίδου, προσωπογραφία (2009))

φόρεσε η απουσία το κενό της πρόσωπο

φόρεσε η απουσία το κενό της πρόσωπο
και χώθηκε απαρατήρητη στο πλήθος

με δύο α και ένα ου
κατάπιε μερικούς
κι έπεσε κάτω σαν ξερό κλαδί
η ανάσα τους

μου αρέσει αυτή η ευλαβική σιωπή
θα έλεγε η απουσία αν υπήρχε
κεντήστε
και το μαύρο φόρεμα που μου πηγαίνει
με ήλιους με στολίδια και φωνές

για να χορτάσει άλλη μια φορά η ζωή
το πάντοτε ανοιχτό μου στόμα

Από τη συλλογή Γαλάζιο βαθύ σαν αντίο (1999)

Translatum: Οι ποιητές της Θεσσαλονίκης τον 20ό αιώνα και ως σήμερα - Τόλης Νικηφόρου